Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης
έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του,
ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό
που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει,
να του κάνει τρεις ερωτήσεις.
- “Τρεις ερωτήσεις;” ρώτησε με
απορία ο άλλος.
- Ναι, πριν μου πεις τι
άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να
φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις..
- Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό
της αλήθειας. Είσαι εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να
μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε…. όχι ακριβώς, απλά άκουσα
να το λένε…
- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα
αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
- Ας δοκιμάσουμε τώρα το
δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου
πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο
μάλλον…
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης
θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι
καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο άλλος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά συνέχισε ο Σωκράτης μπορεί ακόμα να με ενδιαφέρει
τι έχεις να πεις γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.
- Το φίλτρο της χρησιμότητας.
Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που
μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δεν νομίζω…
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα
μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί
θα πρέπει να το ακούσω; |