|
Ἡ Ἀκρόπολη δέν κατέχει
μόνο θέση στόν χῶρο, ἀλλά δημιουργεῖ στόν χῶρο χῶρο:
εἶναι τομή καί μέτρο του, περιβάλλει τό περιβάλλον
της! Εἶναι ἐπίσης τομή καί μέτρο τοῦ χρόνου καί
καθήλωσή του, εἶναι τόπος τοῦ χρόνου, πράξη μουσική,
ρυθμός πού ἀρθρώνεται σέ λόγο ἀποτροπαϊκό τῆς
ἀγωνίας τοῦ ἀνθρώπου βεβαιώνοντάς την ταυτόχρονα.
Ὅλος ὁ ναός ὀρχεῖται!
Ἡ Ἀκρόπολη εἶναι τό κατ’ ἐξοχήν ἠθικό ποίημα καί μνημεῖο στό ὁποῖο
συντηρεῖται ἡ μνήμη τῶν δημιουργῶν της, τό ἦθος καί
τό ὕφος τους, ἡ ἐγκρατής βαρυθυμία! Ἄν ἡ
ἀρχιτεκτονική εἶναι ἀποκρυσταλλωμένη μουσική, τότε
ἴσως νά μήν εἶχε ἄδικο ὁ Πλάτων πού τοποθετοῦσε τό
φυλακτήριον, τήν ἄμυνα τῆς πολιτείας, τήν ἀκρόπολιν
δηλ., στή μουσική, ἑπομένως στήν Ἀκρόπολη !
|
