www.ekivolos.gr          

   http://ekivolosblog.wordpress.com

 

 

    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: ekivolos@gmail.com

                                  ekivolos_@hotmail.com

                                  ekivolos@ekivolos.gr

 

   

  Η ταυτότητά μας    ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ 

«Όποιος σκέπτεται σήμερα, σκέπτεται ελληνικά,

έστω κι αν δεν το υποπτεύεται.»

                                                                                                                 Jacqueline de Romilly

«Κάθε λαός είναι υπερήφανος για την πνευματική του κτήση. Αλλά η ελληνική φυλή στέκεται ψηλότερα από κάθε άλλη, διότι έχει τούτο το προσόν, να είναι η μητέρα παντός πολιτισμού.» 

                                                                                                                                                                     U.Wilamowitz

     

ΕΣΤΙΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

«Τό ἑλληνικό μέτρον εἶναι τό πένθος τοῦ Λόγου»

Παναγιώτης Στάμος

Κλασσικά κείμενα-αναλύσεις

Εργαλεία

Φιλολόγων

Συνδέσεις

Εμείς και οι Αρχαίοι

Η Αθηναϊκή δημοκρατία

Αρχαία

Σπάρτη

ΣΧΕΤΙΚΗ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Θουκυδίδης

Το Αθηναϊκό πολίτευμα 

                ΠΛΑΤΩΝ               

"Πᾶσά τε ἐπιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ πάσης ἄλλης ἀρετῆς, πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται."

                                                                                                                                                                                                                                                      Πλάτωνος,  Μενέξενος  347a

 

 

«…ἡ γὰρ ἄγαν ἐλευθερία ἔοικεν οὐκ εἰς ἄλλο τι ἢ εἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλειν καὶ ἰδιώτῃ καὶ πόλει…»  

                                                                                                                                                                        ΠΟΛΙΤΕΙΑ, [564a]

«...τὸ νικᾶν ἑαυτόν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη, τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ᾽ ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον.»

                           (Νόμοι, 626.e. 2 – 5)

 

 

Ο  ΠΛΑΤΩΝΑΣ  ΕΙΝΑΙ  Η  ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

 

      Ο Πλάτωνας είναι η φιλοσοφία, και η φιλοσοφία ο Πλάτωνας-η δόξα και η αισχύνη της ανθρωπότητας, από τη στιγμή που ούτε οι Σάξονες ούτε οι Ρωμαίοι επωφελήθηκαν της διάνοιάς του για να προσθέσουν έστω και μια ιδέα στις δικές του. Δεν είχε ούτε γυναίκα, ούτε παιδιά. Οι στοχαστές όλων των πολιτισμένων εθνών είναι απόγονοί του και ανταύγεια του δικού του μυαλού. Πόσους μεγάλους άνδρες δε φέρνει μέσα από το σκοτάδι στο φως ακατάπαυστα η φύση, για να γίνουν οι δικοί του άνδρες-Πλατωνιστές! Οι Αλεξανδρινοί, ένας αστερισμός ιδιοφυών στοχαστών, οι Ελισαβετιανοί το ίδιο, ο σερ Τόμας Μουρ, ο Χένρι Μουρ, ο Τζον Χέιλς, ο Τζον Σμιθ, ο λόρδος Μπέικον, ο Τζέρεμι Τέιλορ, ο Ραλφ Κάντγουορθ, ο Σίντενχαμ, ο Τόμας Τέιλορ, ο Μαρσίλιο Φιτσίνο και ο Πίκο Μιράντολα.Ο Καλβινισμός βρίσκεται μέσα στον Φαίδωνά του: Η ίδια η Χριστιανοσύνη. Ο Μωαμεθανισμός αντλεί όλη του τη φιλοσοφία, που βρίσκεται μέσα στο εγχειρίδιο της ηθικής του, το Ακλακ ι Τζαλάλι, από αυτόν. Ο Μυστικισμός βρίσκει μέσα στον Πλάτωνα όλα τα κείμενά του. Αυτός ο πολίτης μιας πόλης της Ελλάδας δεν είναι ούτε χωρικός ούτε πατριώτης. Ένας Άγγλος διαβάζει και λέει «Ω, πόσο αγγλικό», ένας Γερμανός «Πόσο τευτονικό!» και ένας Ιταλός «Πόσο ρωμαϊκό και πόσο ελληνικό!» Όπως ακριβώς λένε για την Ελένη από το Άργος ότι έχει τόση παγκόσμια ομορφιά, ώστε όλοι να αισθάνονται πως έχουν δεσμό μαζί της, έτσι και ο Πλάτωνας φαίνεται σ΄ έναν αναγνώστη της Νέας Αγγλίας σαν αμερικανική ιδιοφυία. Ο παγκόσμιος ανθρωπισμός του υπερβαίνει τις τοπικιστικές  διαφορές. Καταργεί τα σύνορα.

Ralph Waldo Emerson,

                                                                               Representatiue Men, London, John Chapman,1850.”Plato”

Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝ. ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Το "Συμπόσιον" του Πλάτωνος από τον γερμανό ζωγράφο

 Anselm Feuerbach

Τίνες οὖν, ἔφην ἐγώ, ὦ Διοτίμα, οἱ φιλοσοφοῦντες, εἰ μήτε οἱ σοφοὶ μήτε οἱ ἀμαθεῖς;

 

[204b] Δῆλον δή, ἔφη, τοῦτό γε ἤδη καὶ παιδί, ὅτι οἱ μεταξὺ τούτων ἀμφοτέρων, ὧν ἂν εἴη καὶ ὁ Ἔρως. ἔστιν γὰρ δὴ τῶν καλλίστων ἡ σοφία, Ἔρως δ᾽ ἐστὶν ἔρως περὶ τὸ καλόν, ὥστε ἀναγκαῖον Ἔρωτα φιλόσοφον εἶναι, φιλόσοφον δὲ ὄντα μεταξὺ εἶναι σοφοῦ καὶ ἀμαθοῦς. αἰτία δὲ αὐτῷ καὶ τούτων ἡ γένεσις· πατρὸς μὲν γὰρ σοφοῦ ἐστι καὶ εὐπόρου, μητρὸς δὲ οὐ σοφῆς καὶ ἀπόρου.

«Ποιοι είναι λοιπόν, Διοτίμα, εκείνοι που φιλοσοφούν, αν δεν είναι ούτε οι σοφοί ούτε οι ανόητοι;»

(b) «Αυτό πια», είπε, «είναι φανερό ακόμα και σε ένα παιδί: όσοι βρίσκονται μεταξύ των δύο. Ένας από αυτούς είναι και ο Έρως. Διότι η σοφία είναι προφανώς από τα ωραιότερα πράγματα, και ο Έρως είναι έρωτας προς το ωραίο. Συνεπώς ο Έρως είναι κατ᾽ ανά­γκην φιλόσοφος, και ως φιλόσοφος είναι κάτι μεταξύ σοφού και ανοήτου. Αιτία και γι᾽ αυτό είναι η καταγωγή του. Ο πατέρας του ήταν σοφός και επινοητικός, η μητέρα του όμως ούτε σοφή ούτε επινοητική.»

η "ΠΟΛΙΤΕΙΑ" και η θεωρία της περί δικαιοσύνης

                                                                                                Ernest Barker

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

                                                                                                       Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff

Οι τοπογραφικές θέσεις τέλεσης των Πλατωνικών διαλόγων

Ο Θουκυδίδης ανήκει στη γενιά του Σωκράτη. Άφησε ημιτελές το σπουδαίο του έργο, όταν ο Πλάτων άρχιζε να συνθέτει το δικό του. Ο Πλάτων δεν αναφέρει ποτέ τον Θουκυδίδη, θα πρέπει όμως να γνώριζε καλά τα κείμενά του και, όπως επιχειρείται να αποδειχθεί, έχει επηρεαστεί βαθύτατα από τον τρόπο που ο Θουκυδίδης αναλύει την πολιτική κατάσταση της Αθήνας. Στα σεμινάρια αποκαθίσταται ένας διάλογος μεταξύ των δύο στοχαστών, ένας διάλογος που δεν έγινε ποτέ πράξη, αναλύοντας τα «πλατωνικά» κείμενα του Θουκυδίδη και τα «θουκυδίδεια» κείμενα του Πλάτωνα.

 

 

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

 


Η σχέση έρωτα φιλίας και δικαίου στον Πλάτωνα

Η θεωρία των ιδεών του Πλάτωνα

Η αλληγορία του σπηλαίου

Η διαλογική μορφή των πλατωνικών έργων

Η δομή της πλατωνικής σκέψης

Η εκπαίδευση στον Πλάτωνα

Η παιδεία των Αξιωματικών

κατά Πλάτωνα

H πλατωνική ιδέα και το αισθησιακό βίωμα

Ειδικά θέματα για το μύθο του Πλάτωνα που αφορά στο δαχτυλίδι του Γύγη

Η διάκριση «όντος» και «μη όντος» στο Σοφιστή του

Πλάτωνος:

το Πρόβλημα της Γλώσσας

Ο συνδυασμός μαθηματικής και φιλοσοφικής μεθοδολογίας στον Πλάτωνα

Η κοσμολογία του Πλάτωνα μέσα από τον Τίμαιο

Πλάτων ο ειδώς

Από τη μυθολογία στη φιλοσοφία του Πλάτωνα

Παιδεία της αρετής αρετή της παιδείας, η πρόταση του Πλάτωνος

Ερμηνεύοντας τον πλατωνικό Τίμαιο

Οι Νόμοι του Πλάτωνα για την υβριστική κακολογία και την κατάχρηση του δημοσίου χρήματος

Η εκπαίδευση των φυλάκων στην πλατωνική "ΠΟΛΙΤΕΙΑ"

η "ΠΟΛΙΤΕΙΑ" και η θεωρία της περί δικαιοσύνης

Ο Πλάτων και οι επιστήμες της εποχής του

Η οντολογική προδιαγραφή του έρωτος, έτσι όπως αυτή αναδεικνύεται

στον πλατωνικό διάλογο «Συμπόσιον»

Το ύφος του λόγου και το ήθος της ψυχής στην πλατωνική Πολιτεία

Η επιρροή των Μαθηματικών στη φιλοσοφική εξέλιξη του Πλάτωνα

Η έννοια της ουτοπίας στην πλατωνική πολιτική φιλοσοφία

Το Συμπόσιο του Πλάτωνα και η αυτοκτονία του Ιωαν. Συκουτρή

Πλάτωνος  Ζ΄ Επιστολή

Είναι δυνατόν οι φιλόσοφοι να γίνουν βασιλείς;

Μια προσέγγιση της Πολιτείας του Πλάτωνα

Η πλατωνική φιλοσοφία ως μελέτη θανατου

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΣΩΜΑ

- Πλάτων και παδεία -

Η ερωτική διάσταση του κόσμου και της ψυχής στη φιλοσοφία του Πλάτωνα

Η ηθική του Πλάτωνα

Πλάτων - Αριστοτέλης: οι δρόμοι των δύο φιλοσόφων χωρίζονται

Τί χρωστάμε στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη

Η έννοια του φιλοσόφου στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη

Η έννοια της παιδείας στον Πλάτωνα και Αριστοτέλη ως προς τη συγκρότηση μιας οργανωμένης κοινωνίας

Το ηθικό πρόβλημα στον Πλάτωνα

Πλατωνική και αριστοτελική έννοια της αρετής

Ο έρωτας του Σωκράτη

ΠΛΑΤΩΝ: Η επιθυμία του αγαθού

Τα επιχειρήματα του Πλάτωνα και η διαλογική μορφή

Πλάτων: ο ορισμός της φιλοσοφίας

Ο λόγος της Διοτίμας στο ΣΥΜΠΟΣΙΟ

Η τετμημένη γραμμή και το σπήλαιο

Η ποίηση στον Πλάτωνα

Η ιδέα της πολιτικής ισότητας στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη

Πλάτων - Αριστοτέλης: δάσκαλος - μαθητής

Κύριες διαφορές

 ΠΑΡΜΕΝΙΔΗ-ΠΛΑΤΩΝΑ

Ο Πλάτων και η οικονομία

Δ του Κενταύρου

(ΠΛΑΤΩΝ-ΣΟΦΙΣΤΕΣ)

Ο Έρως στο "ΣΥΜΠΟΣΙΟ" του Πλάτωνος

Πλάτωνος "ΦΑΙΔΡΟΣ"

Ο Πλάτωνας, οι Σοφιστές και η αναζήτηση της αλήθειας

Η αλληγορία του σπηλαίου - ερμηνευτική προσέγγιση

Η κριτική του Πλάτωνα στη δημοκρατία

Μια μεγάλη ανακάλυψη του Πλάτωνα

Το δαχτυλίδι του Γύγη

Ο πλατωνικός "φύλακας"

Ο ρασιοναλισμός του Πλάτωνα και ο Αριστοτέλης

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Μύθος και λόγος στον Πλάτωνα

Ακαδημία - Πλάτων

Ο έρωτας στον Πλάτωνα

Το συγγραφικό έργο του Πλάτωνος

Πλάτων - G.E.R. LLOYD

Η θεωρία του κράτους

Γοργίας του Πλάτωνα

Ο μύθος του Ηρός και η Πλατωνική Πολιτεία

Το μέλλον της ηθικής ως επαναπροσδιορισμός του πλατωνικού παρελθόντος της

Κρίσεις του Πλάτωνος περί της αρίστης πολιτείας του

Δαχτυλίδι του Γύγη-Μύθος του Ηρός-Αλληγορία του σπηλαίου

Η συζήτηση περί δικαιοσύνης και αδικίας - ΠΟΛΙΤΕΙΑ

(Εκηβόλος)

Ο μύθος στο έργο του Πλάτωνα

Ο μύθος του Ηρός

(Εκηβόλος)

Αποσπάσματα από μελέτες για προβλήματα Πλατωνικής Φιλοσοφίας

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ

ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΗΡΟΣ

 Η γλώσσα και το ύφος του Πλάτωνα

Εισαγωγικά στο δαχτυλίδι του Γύγη

 Κριτική στον Πλάτωνα

Η "απόκρυψη" της γνώσης στους πλατωνικούς διαλόγους

Η αισθητική της πολιτικής και η φιλοσοφία στον Πλάτωνα

Τα πολιτεύματα στην Πολιτεία του Πλάτωνα

Ο Πλατωνικός συμβιβασμός

Η αθανασία της ψυχής στον Πλάτωνα

Η κατά Πλάτωνα σύμπτωση της αισθητικής και της ηθικής

Ο Πλάτων και η Γεωμετρία

Ο φιλόσοφος του Πλάτωνα

Μια απόπειρα ψυχαναλυτικής ερμηνείας του πλατωνικού σπηλαίου

Γιατί ο Πλάτωνας χρησιμοποιεί τους μύθους;

Από την εισαγωγή

στο "Πλάτωνος Συμπόσιο"

(Ιωαν. Συκουτρής)

Η Φιλοσοφία ως μελέτη θανάτου

 Η διαλεκτική ζωής και θανάτου

Πώς πέθανε ο Πλάτωνας Ο χρόνος στον Τίμαιο του Πλάτωνος

Η εξέταση του επιχειρήματος του τρίτου ανθρώπου στον Παρμενίδη,

με βάση το σημειωτικό τρίγωνο

Οι απόψεις του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη για τις ψυχολογικές επιδράσεις του θεάματος υπό το πρίσμα των σύγχρονων ψυχολογικών θεωριών Η πολιτικοποιημένη τύχη και η κυριαρχία του λόγου
ΓΟΡΓΙΑΣ Για ποιούς γράφει ο Πλάτων Η κριτική του γραπτού λόγου στον "Φαίδρο"    

 - Εἰκότως τοίνυν, εἶπον, οὐκ ἐξ ἄλλης πολιτείας τυραννὶς καθίσταται ἢ ἐκ δημοκρατίας, ἐξ οἶμαι τῆς ἀκροτάτης.

 

  - Φυσικό είναι λοιπόν, είπα, και η τυραννία να μη δημιουργείται από κάποιο άλλο πολίτευμα, παρά από την δημοκρατία, όπου από την ακραία ελευθερία πιστεύω έχει την προέλευσή της και η μεγίστη και ακόμα αγριώτατη δουλεία.