«Η θρησκεία των αρχαίων διέφερε πολύ από τις σύγχρονες θρησκείες όπως ο χριστιανισμός και ο ιουδαϊσμός.

Δεν υπήρχε μια βασική ομολογία πίστης στην παγανιστική Ελλάδα, ούτε ιερό βιβλίο, ούτε ένα σύνολο θρησκευτικών κανόνων που να διέπει όλους τους τομείς της ζωής των ανθρώπων· πυρήνας της αρχαίας ελληνικής θρησκείας ήταν η λατρεία και οι τελετές, όχι το δόγμα και η πίστη».

                                                                                                                                                                                                                        Donald Kagan

«Κάθε πρωτόγονος ἄνθρωπος νιώθει δεμένος μέ τούς θεούς, καί δεν  ἔχει ἀφυπνιστεῖ, ὥστε νἀ ἀποκτήσει συνείδειση τῆς προσωπικῆς του ἐλευθερίας. Οἱ Ἕλληνες καταργοῦν αὐτή τη δεσμευτική σχέση μέ τούς Θεούς

και ἔτσι θεμελιώνουν τό δυτικό πολιτισμό»...

                                                                                                                                                                                                                       Bruno Snell

Ο U. Wilamowitz έκανε μια σημαντική παρατήρηση: Η λέξη «θεός» για τον αρχαίο Έλληνα δεν επέχει θέση ουσιαστικού αλλά κατηγορουμένου. Κάθε ανεξέλεγκτη, αιώνια δύναμη που υπερβαίνει τις ανθρώπινες δυνατότητες, που προκαλεί τον φόβο, το δέος ή τον θαυμασμό είναι για τον Έλληνα «θεός». Ο χριστιανός λέει: «ο θεός είναι πάνσοφος». Ο Έλληνας θα πει: «η σοφία είναι θεός». «Για τους ανθρώπους η ευτυχία είναι θεός», θα πει ο Αισχύλος, και ο Ευριπίδης «το να έχεις φίλους είναι θεός».