Διιστάμενες απόψεις σχετικά με την πρωτοτυπία των
Ελλήνων
“Αυτό που προκαλεί θαυμασμό είναι το πνευματικό σθένος
και η ανεξαρτησία με την οποία αυτοί οι άνθρωποι
επιδίωξαν να δημιουργήσουν συνεκτικά συστήματα και δεν
φοβήθηκαν να ακολουθήσουν τις δικές τους γραμμές σκέψης
και να φτάσουν σε εκπληκτικά συμπεράσματα. Μπορεί η
επαφή με την ανατολική κοσμολογία και θεολογία να
συνέβαλε στην απελευθέρωση της φαντασίας τους' σίγουρα
τους έδωσε πολλές ιδέες. Αλλά οι ίδιοι διδάχτηκαν από
μόνοι τους να στοχάζονται λογικά. Η φιλοσοφία όπως την
αντιλαμβανόμαστε είναι ελληνική ιδέα”.
Martin
West.
1986
“Τι είναι ο Πλάτων, παρά ένας Μωυσής αττικίζων;”
Νουμήνιος από την Απάμεια (2ος αιώνας μ.Χ.)
ίδιοι είχαν σοβαρές επιδόσεις. Και πραγματικά, όταν
διαβάζουμε ακόμη και τα ασαφή αποσπάσματα ενός
συγγραφέα όπως ο Θαλής, βλέπουμε να αναδύεται ένας
ενδιαφέρων και ξεχωριστός τρόπος σκέψης.
“Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι οι Έλληνες ήταν
ικανοί, όπως είπαμε, να κλέβουν τα δόγματα των Εβραίων,
αφού και στις άλλες επιστήμες τους όχι μόνο
καταλεηλάτησαν τους Αιγύπτιους και τους Χαλδαίους και
άλλα βάρβαρα έθνη, αλλά ακόμη και τώρα συλλαμβάνονται να
κλέβουν και να στερούν ο ένας από τον άλλο τη δόξα...”
“Είναι λογικό να σκεφτούμε ότι οι Έλληνες, που δεν
συνεισέφεραν τίποτε από μόνοι τους στη σοφία (μόνο άνεση
στον λόγο και ευφράδεια) και έκλεψαν τα πάντα από
ξένους, θα πρέπει επίσης να γνώριζαν τις ιδέες των
Εβραίων τις οποίες και σύλησαν [...] Όχι απλώς αυτά που
λέω εγώ, αλλά τα ίδια τους τα λόγια τούς καθιστούν
κλέφτες...”
Ευσέβιος, επίσκοπος Καισαρείας (± 260-339 μ.Χ.)
Ευαγγελική προπαρασκευή
|