Ο
Κλεισθένης απέβλεπε στη διάσπαση των τοπικιστικών
παρατάξεων και τον περιορισμό της δυνατότητας
επηρεασμού των ασθενέστερων πολιτών από έναν
αριστοκράτη αρχηγό η οποία παλαιότερα είχε οδηγήσει
σε τυραννικά καθεστώτα. Συγκεκριμένα αμέσως μετά το
Σόλωνα εμφανίζονται στην Αττική τρεις παρατάξεις
(παράλιοι: ασχολούνταν με το εμπόριο, την αλιεία τη
ναυσιπλοΐα κλπ: οι πεδιακοί: πλούσιοι γαιοκτήμονες
ευγενικής ή μη καταγωγής, διάκριοι: αγρότες
υποβαθμισμένων περιοχών ή οπλίτες που ζητούσαν
αναδασμό της γης). οι οποίες πιθανόν εξέφραζαν τους
ανταγωνισμούς τριών αριστοκρατών (Μεγακλή:
Λυκούργου, Πεισίστρατου αντίστοιχα) και των οπαδών
τους που κατάγονταν απ’ τις περιοχές αυτές, οι
οποίοι είχαν ως κύριο στόχο την κατάληψη της
εξουσίας και τη διατήρηση των μεταρρυθμίσεων του
Σόλωνα ή την καταστρατήγησή τους. Γι' αυτό ο
Κλεισθένης χώρισε τις τριττύες ανά δέκα: δέκα «περί
το άστυ»: δέκα «παράλιες» και δέκα «μεσόγειες», και
ύστερα, με κλήρο, δόθηκαν σε κάθε φυλή πάλι τρεις
τριττύες. αλλά μία από κάθε τομέα (άστυ, παραλία, μεσογαία). |