|
http://ekivolosblog.wordpress.com
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: ekivolos@gmail.com
«Όποιος σκέπτεται σήμερα, σκέπτεται ελληνικά,
«Κάθε λαός είναι υπερήφανος για την πνευματική του κτήση. Αλλά η ελληνική φυλή στέκεται ψηλότερα από κάθε άλλη, διότι έχει τούτο το προσόν, να είναι η μητέρα παντός πολιτισμού.»
Ο
ΣΚΟΠΟΣ ΜΟΥ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΟΥΤΗ ΔΙΑΛΕΞΗ εἶναι νά συζητήσω τό
ἀριστούργημα τοῦ Αἰσχύλου, τήν Ὀρέστεια. Ὁ Αἰσχύλος ἦταν
μεγάλος ποιητής. Αὐτό τό παραδεχόμαστε ὅλοι. Μεγάλος ποιητής
εἶναι ὁ ποιητής πού τό ἔργο του ἔχει μιά παντοτινή ἀξία. Ἀλλά τί
εἶναι αὐτό πού τοῦ δίνει τήν ἀξία αὐτή; Βέβαια, οἱ σκέψεις του
πρέπει νά ἐκφραστοῦν σέ μιά ποιητική μορφή, ἀλλά πρέπει ἀκόμα νά
παρουσιάσουν κι ἕνα σοβαρό περιεχόμενο. Σέ κάθε μεγάλου ποιητῆ
τά ἔργα μπορεῖ νά παρατηρηθεῖ μιά βαθιά προσοχή στήν πραγματική
τῆς ἐποχῆς του ζωή, προσοχή, δηλαδή, πού καθρεφτίζεται τόσο στή
μορφή τοῦ ἔργου του ὅσο καί στό περιεχόμενο. Καί ἐκεῖνο εἶναι
πού τοῦ δίνει τήν παντοτινή του ἀξία. Ἐπειδή ἔζησε τόσο
ὁλοκληρωμένα τή ζωή τῆς ἐποχῆς του, γι’ αὐτό ζεῖ καί μετά ἀπ’
αὐτόν ἡ ποίησή του. Μέ τό νά ἐμβαθύνει τόσο πολύ στίς διαμάχες
καί λαχτάρες καί ἐλπίδες τῆς ἐποχῆς του, ἄγγιξε τίς κρυφές πηγές
τῆς ἀνθρώπινης ἐξέλιξης. Γιά μας, πού διαβάζουμε ὑστερ’ ἀπό
πολλούς αἰῶνες τά ἔργα του, ἡ ἐπιφάνεια τῆς ζωῆς ἔχει ἀλλάξει,
ἀλλά τρέχουν ἀκόμα δυνατά τά ὑπόγεια ρεύματα, πού ἀποκάλυψε ὁ
ποιητής. Ἔτσι, ἡ ποίησή του παραμένει καί μετά ἀπ’ αὐτόν ἀθάνατη,
ἐπειδή στό δικό του καιρό στάθηκε ὁλότελα σύγχρονη.