www.ekivolos.gr          

   http://ekivolosblog.wordpress.com

 

 

    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: ekivolos@gmail.com

                                  ekivolos_@hotmail.com

                                  ekivolos@ekivolos.gr

 

   

  Η ταυτότητά μας    ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ 

«Όποιος σκέπτεται σήμερα, σκέπτεται ελληνικά,

έστω κι αν δεν το υποπτεύεται.»

                                                                                                                 Jacqueline de Romilly

«Κάθε λαός είναι υπερήφανος για την πνευματική του κτήση. Αλλά η ελληνική φυλή στέκεται ψηλότερα από κάθε άλλη, διότι έχει τούτο το προσόν, να είναι η μητέρα παντός πολιτισμού.» 

                                                                                                                                                                     U.Wilamowitz

     

ΕΣΤΙΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

«Τό ἑλληνικό μέτρον εἶναι τό πένθος τοῦ Λόγου»

Παναγιώτης Στάμος

Κλασσικά κείμενα-αναλύσεις

Εργαλεία

Φιλολόγων

Συνδέσεις

Εμείς και οι Αρχαίοι

Η Αθηναϊκή δημοκρατία

Αρχαία

Σπάρτη

ΣΧΕΤΙΚΗ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Θουκυδίδης

Το Αθηναϊκό πολίτευμα 

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟYΡΙΣΜΟΣ

(αντίστοιχο κεφάλαιο στο έργο του A. A. Long

«Η ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ»

 

 

Δέν πρέ­πει νά προ­σποι­ού­μα­στε ὅτι φι­λο­σο­φοῦ­με, ἀλλά νά φι­λο­σο­φοῦ­με πραγ­μα­τι­κά· για­τί αὐτό πού χρει­α­ζό­μα­στε δέν εἶ­ναι ὄ­ψη ὑ­γεί­ας, ἀλ­λά πραγ­μα­τι­κή ὑ­γεί­α (Us. 220).

 

 Ἔ­χει ὑ­πο­στη­ρι­χτεῖ πολ­λές φο­ρές ὅτι ὁ Ἐ­πί­κου­ρος ἦ­ταν κυ­ρί­ως ἠ­θι­κο­λό­γος, καί, ἄν μέ αὐτό ἐν­νο­οῦ­με κά­ποιον πού μέ θε­ω­ρί­α καί πρά­ξη ἀ­γω­νί­ζε­ται νά προ­βά­λει ἕ­ναν ἰ­δι­αί­τε­ρο τρό­πο ζω­ῆς, ὁ χα­ρα­κτη­ρι­σμός εἶ­ναι σω­στός. Ὁ Ἐ­πί­κου­ρος πί­στευ­ε ὅτι εἶναι δυ­να­τό νά ἀ­να­ζη­τή­σει τίς αἰ­τί­ες τῆς ἀν­θρώ­πι­νης δυ­στυ­χί­ας στίς ἐσφαλ­μέ­νες δο­ξα­σί­ες πού ἐ­πι­κρα­τοῦ­σαν στήν κοι­νω­νί­α τῆς ἐ­πο­χῆς του σχε­τι­κά μέ τούς θε­ούς, τό πε­πρω­μέ­νο τῆς ψυ­χῆς καί τά πράγ­μα­τα πού ἔ­χουν ἀ­λη­θι­νή ἀ­ξί­α στή ζω­ή. Σέ τε­λι­κή ἀ­νά­λυ­ση, ὅλη ἡ δι­δα­σκα­λί­α του ἀ­πο­σκο­ποῦ­σε στό νά κλο­νί­σει τέ­τοιες δο­ξα­σί­ες καί νά τίς ἀν­τι­κα­τα­στή­σει μέ ἐ­κεῖ­νες πού ὁ ἴ­διος θε­ω­ροῦ­σε σω­στές. Οἱ ὀ­πα­δοί του τόν θε­ω­ροῦ­σαν «σω­τή­ρα» καί «φω­το­δό­τη», λέ­ξεις πού φυ­σι­κά τίς ἔχου­με συν­δέ­σει μέ τόν ἰ­ου­δαῖ­σμό καί τό χρι­στι­α­νι­σμό. Ἀλ­λά ὁ Ἐπίκουρος δέν ἦ­ταν ἱ­ε­ρο­κή­ρυ­κας, μο­λο­νό­τι με­ρι­κές φο­ρές ἔ­κα­νε κή­ρυγ­μα. Σφο­δρή ἐ­πι­θυ­μί­α του ἦ­ταν νά πεί­σει καί νά προ­ση­λυ­τί­σει· θά ἦ­ταν με­γά­λο λά­θος νά προ­σπα­θή­σου­με νά τόν πα­ρου­σι­ά­σου­με ὡς κα­θα­ρά θε­ω­ρη­τι­κό φι­λό­σο­φο. Ὡ­στό­σο, ἦ­ταν φι­λό­σο­φος. Τά ἐ­πι­χει­ρή­μα­τα καί ἡ ἀ­πό­δει­ξη εἶ­ναι τά μέ­σα μέ τά ὁ­ποῖα ἔλ­πι­ζε νά πεί­σει ἐ­κεί­νους πού θά τόν ἄ­κου­γαν, καί ἐ­δῶ θά ἀ­σχο­λη­θῶ μᾶλ­λον μέ τή θε­ω­ρί­α πα­ρά μέ τίς πρα­κτι­κές πλευ­ρές τοῦ Ἐ­πι­κου­ρι­σμοῦ. Ἀρ­χί­ζον­τας, ὕ­στε­ρα ἀ­πό κά­ποιες εἰ­σα­γω­γι­κές πα­ρα­τη­ρή­σεις, μέ τή θε­ω­ρί­α τῆς γνώ­σης τοῦ Ἐ­πι­κού­ρου, σκο­πεύ­ω νά ἐ­ξε­τά­σω τίς λε­πτο­μέ­ρει­ες τοῦ συ­στή­μα­τός του μέ μι­ά σει­ρά πού φαί­νε­ται καί συ­νε­πής καί ἀντι­προ­σω­πευ­τι­κή τῆς με­θο­δο­λο­γί­ας του. Μέ τήν ἠ­θι­κή κα­θε­αυ­τήν θά ἀ­σχο­λη­θοῦ­με στό τέ­λος, για­τί ἄλ­λα θέ­μα­τα πε­ρι­έ­χουν ἠθικούς ὑ­παι­νιγ­μούς πού μπο­ροῦ­με νά τούς ἐ­πι­ση­μά­νου­με πα­ρεμ­πι­πτόν­τως, καί για­τί τά ἠθικά συμ­πε­ρά­σμα­τα εἶ­ναι ὁ τε­λι­κός σκο­πός τῆς φι­λο­σο­φί­ας τοῦ Ἐπικούρου...(Λήψη όλου του αρχείου)