www.ekivolos.gr          

   http://ekivolosblog.wordpress.com

 

 

    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: ekivolos@gmail.com

                                  ekivolos_@hotmail.com

                                  ekivolos@ekivolos.gr

 

   

  Η ταυτότητά μας    ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ 

«Όποιος σκέπτεται σήμερα, σκέπτεται ελληνικά,

έστω κι αν δεν το υποπτεύεται.»

                                                                                                                 Jacqueline de Romilly

«Κάθε λαός είναι υπερήφανος για την πνευματική του κτήση. Αλλά η ελληνική φυλή στέκεται ψηλότερα από κάθε άλλη, διότι έχει τούτο το προσόν, να είναι η μητέρα παντός πολιτισμού.» 

                                                                                                                                                                     U.Wilamowitz

     

ΕΣΤΙΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

«Τό ἑλληνικό μέτρον εἶναι τό πένθος τοῦ Λόγου»

Παναγιώτης Στάμος

Κλασσικά κείμενα-αναλύσεις

Εργαλεία

Φιλολόγων

Συνδέσεις

Εμείς και οι Αρχαίοι

Η Αθηναϊκή δημοκρατία

Αρχαία

Σπάρτη

ΣΧΕΤΙΚΗ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Θουκυδίδης

Το Αθηναϊκό πολίτευμα 

Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

 

ΠΗΓΗ: https://libertarian-corfu.webnode.gr/l/i-klironomia-tis-archaias-elladas-gia-tin-eleytheria-dimosies-ypiresies-stin-athina/

 

 

Πώς παρέχονταν οι αστυνομικές υπηρεσίες, τα δικαστήρια και η εκπαίδευση στην αρχαία Αθήνα;

 

https://022d91963a.cbaul-cdnwnd.com/d2a393ecd8225c6d157c66ac8fe01d30/200000898-9ecef9ecf2/10-28-2015_ancient_greece_public_services.jpeg?ph=022d91963a

 

Άρθρο του RODERICK T. LONG για το  libertarianism.org 

 

Η αρχαία Αθήνα, όπως και οι περισσότερες πολιτικές κοινότητες τότε και τώρα, χρηματοδοτούσε τις δημόσιες υπηρεσίες της σε μεγάλο βαθμό μέσω ενός συνδυασμού φορολογίας και καταναγκαστικής εργασίας (η τελευταία κυμαινόταν από τη στρατιωτική επιστράτευση για τους "ελεύθερους" έως την πλήρη δουλεία για τους ανελεύθερους). Οι υπηρεσίες αυτές περιλάμβαναν τη δημόσια χρηματοδότηση των τεχνών- για παράδειγμα, πλούσιοι πολίτες επιλέγονταν κάθε χρόνο από το κράτος για την "τιμή" να χρηματοδοτούν κωμικά ή τραγικά δράματα στα περιοδικά δημόσια φεστιβάλ.

Ωστόσο, μεγάλο μέρος του βάρους της αθηναϊκής φορολογίας έπεφτε όχι στους πολίτες αλλά στις λεγόμενες "συμμαχικές" πόλεις σε αυτό που είχε ξεκινήσει στον απόηχο των ελληνοπερσικών πολέμων ως μια αμυντική συμμαχία μεταξύ ονομαστικά ίσων, η "Συμμαχία της Δήλου", αλλά στη συνέχεια είχε εξελιχθεί σε μια ναυτική αυτοκρατορία με επικεφαλής την Αθήνα.

Τα μέσα με τα οποία έγινε αυτός ο μετασχηματισμός είναι διδακτικά: τα μέλη της Συμμαχίας είχαν αρχικά τη δυνατότητα να συνεισφέρουν είτε χρήματα είτε πολεμικά πλοία στη συμμαχία. Οι περισσότερες πόλεις-μέλη θεώρησαν πιο βολικό να συνεισφέρουν χρήματα- οι Αθηναίοι, αντίθετα, φρόντισαν με πονηριά να συνεισφέρουν πολεμικά πλοία και επίσης μετέφεραν το ταμείο από τη Δήλο (την αρχική έδρα της Συμμαχίας, εξ ου και το όνομα) στην Αθήνα για "φύλαξη". Κατά συνέπεια, οι σύμμαχοι ανακάλυψαν σύντομα ότι ο στόλος της Συμμαχίας αποτελούνταν κυρίως από αθηναϊκά πολεμικά πλοία υπό αθηναϊκή διοίκηση, και ότι οι δικές τους οικονομικές συνεισφορές ήταν πλέον απλώς φόρος υποτέλειας προς την αθηναϊκή ηγεμονία...